Sihirli dilek yüzüğü kum havuzunun içinde duruyordu. Mia hemencecik Hiçbir Yer ülkesindeki üzgün Kral Hiç Kimse için bir dilekte bulundu…
Mia, Hiçbir Yer ülkesindeki Kral Hiç Kimse’nin kalesi kadar büyük ve görkemli kumdan bir kraliyet kalesi yapmak istiyordu. Annesi daha dün ona üzgün kralın hikayesini anlatmıştı. Mia şimdi hayatında hiç gülmemiş olan bu sert kralı kalenin kulesinde dururken ve gülmeyi öğrenmeye çalışırken hayal ediyordu.
Zavallı kral için çok üzülmüştü. Hiç gülemiyorsa, bu onun için çok acımasızca olmalı diye düşündü. Her zaman her şeyin sıkıcı bir şekilde ciddi olduğunun nasıl hissettirdiğini düşünüyordu.
Kaleyi yaparken de bunları aklından geçirdi. Kazıyor, kazıyor ve kaleyi yapmaya çalışıyordu. Birden kumda gümüş rengi bir parıltı belirdi. Mia meraklı bir şekilde parıltılı şeye uzandı. Ama bu bir yüzüktü.
“Harika!” diye haykırarak yüzüğü parmağına taktı.
“Merhaba,” diye bir ses yankılandı. “Seninle olmak çok güzel.”
Mia merakla etrafına bakındı. “Sen kimsin ve neredesin?”
“Parmağındayım,” diye mırıldandı. “Ben bir dilek yüzüğüyüm ve istersen dileğini yerine getirebilirim. Ama sadece hemen dileyecek bir şey bulabilirsen.”
Bir dilek mi? Hemen, burada mı? Ama bu hiç de kolay değil. Mia bu zamana kadar sadece zavallı, ciddi kralı düşündüğü için hemen seslendi:
“Hiçbir Yer ülkesindeki Kral Hiç Kimsenin’ kalesinde güldüğünü görmek istiyorum!”
“Hahaha! Hohoho! Hihihi!”, diye neşeli ve gürültülü bir kahkaha duyuldu ve Mia bir anda kendini muhteşem bir şövalye kalesinin tepesinde gülen bir adamla buldu.
Çok şaşırmıştı. Başındaki tacı titretecek kadar içten gülen gerçekten ciddi Kral Hiç Kimse miydi? Komik görüntünün karşısında Mia da gülmek zorunda kaldı.
Sonra gülmekten gözlerinden akan yaşları sildi ve tekrar yukarı baktığında, Hiçbir Yer kalesi gülen kralla birlikte ortadan kaybolmuştu ve Mia da kendini yine kum havuzunda tek başına otururken buldu. Parmağında gümüş renginde bir ışıltı vardı. Bu konserve açmak için tenekeden yapılmış bir yüzüktü.
Mia buna daha da çok güldü. Ne gündü ama! Güzel ve gülmekten yerlere yatacak kadar komik.
Yazar: Elke Bräunling
Almancadan Türkçeye Çeviren: Nüseybe Hilal Zorlu
Düzeltmen: Tuğçe Ören
Kaynak Metin: (Çevrimiçi) https://www.elkeskindergeschichten.de/2024/04/21/als-der-traurige-koenig-lachte/, 28.04.2024
